Ferczyk Zbigniew

Narodowe Siły Zbrojne, Armia Krajowa

Podczas akcji "Burza": żołnierz 4 ppLeg. AK

Dzieciństwo i młodość

Urodził się 1 października 1925 w Nowej Wilejce koło Wilna. Ojciec był żołnierzem II Brygady Legionów. Walczył m.in. pod Rokitną, był dwukrotnie ranny. Walczył w wojnie polsko – bolszewickiej, brał udział w wyprawie gen. Żeligowskiego na Wilno, gdzie się osiedlił.

-uczęszczał do szkoły w Nowej Wilejce,

-w dniu 6 sierpnia 1939 roku wraz z rodzicami wziął udział w zjeździe legionistów w rocznicę wymarszu Kadrówki z Krakowa,

Okupacja niemiecka

-po walkach wrześniowych 1939 roku jego ojciec przedostał się do Kielc, do rodziny, dokąd ściągnął żonę i syna,

-Zbyszek był tam fikcyjnie zarejestrowany. Po wezwaniu do Arbeitsamtu, zabrano mu dokumenty i skierowano do pracy w przemyśle zbrojeniowym,

-ucieka do Warszawy gdzie trudni się dorywczymi zajęciami (jeździ rikszą, pracuje  w sklepie żelaznym). Bez ważnych dokumentów  jest to bardzo niebezpieczne, więc decyduje się na powrót do Kielc,

-udaje mu się zdobyć pracę w Hucie Ludwików w Kielcach (SHL) gdzie pracuje na strugarkach,

-po pewnym czasie został przyjęty do konspiracji: Pogotowie Akcji Specjalnej Narodowych Sił Zbrojnych. Do jego zadań należał sabotaż i propaganda. W późniejszym czasie był także magazynierem broni.

-uczęszcza na tajne komplety,

-prawdopodobnie w 1944 r. chce z kolegą dostać się do partyzantki. Wybrali się pieszo w okolice Skarżyska, ale zostali przez Niemców złapani w łapance. Wywieziono ich do tartaku, skąd udało mu się uciec. Powrócił do Kielc.

-prawdopodobnie na początku sierpnia 1944 r. zostaje przyjęty do oddziału partyzanckiego AK „Wybranieccy”, który z racji rozpoczynającej się akcji „Burza” zostaje przemianowany na 1 kompanię I batalionu 4 ppLeg. AK – nie znamy dokładnego przydziału.

-bierze udział w uroczystościach w Daleszycach po których następuje wymarsz do Siodeł k/Zagnanska co jest przygotowaniem do ataku na Kielce,

-bierze udział w akcji „Zemsta” – marsz na pomoc walczącej Warszawie,

-21/22 wrzesień 1944r. bierze udział w grupie przyjmującej zrzut lotniczy na placówkę „Rozmaryn” 6 km na południowy wschód od Secemina koło Czaryża, Obwód Włoszczowa,

-zdemobilizowany w październiku 1944r. powraca do Kielc,

-przebywał w Kielcach, a później w Częstochowie, gdzie pracował w firmie inż. Szatowicza. 

Za Sowieta

-po wejściu sowietów w styczniu 1945 r. powrócił do Kielc i wkrótce związał się z Ruchem Oporu AK,

-po rozbiciu więzienia UB w Kielcach wyjeżdża do Szczecina gdzie pracuje jako kasjer w Spółdzielni Inwalidów, równocześnie chodził do szkoły średniej,

-przeniósł się do Wrocławia gdzie chciał się dostać na studia. Zaczął pracować jako reporter sportowy w „Słowie Polskim”, trenował boks, ale bez powodzenia,

-ostatecznie zaczął studiować prawo we Wrocławiu, ale już po jednym roku,  w 1953-cim, wyjechał do Nowej Huty gdzie podjął pracę w powstającej Hucie, wkrótce nazwanej im. Lenina,

-pracował w dziale socjalnym, organizował kolonie dla dzieci, wczasy pracownicze, był nawet kierownikiem ośrodka wczasowego w Koninkach (1972-74). Próbował studiować zaocznie, ale nie dało się tego pogodzić z pracą zawodową i po dwóch latach przerwał studia,

-w 1970 roku ukończył dwuletnie studium ekonomii i organizacji turystyki Towarzystwa Wiedzy Powszechnej,

-w 1974r.  przeniósł się do pracy w Dyrekcji Inwestycji Huty im. Lenina jako inspektor zaopatrzenia,
-od września 1980 r. współorganizował i był przewodniczącym Komitetu Założycielskiego „Solidarności” w Dyrekcji Inwestycji ówczesnej Huty im. Lenina w Krakowie. Następnie pełnił funkcję przewodniczącego komisji wydziałowej,

-po wprowadzeniu stanu wojennego uczestniczył w strajku w kombinacie. Został zatrzymany i przez kilka dni był przetrzymywany w areszcie przy ul. Mogilskiej,

-w latach 80. XX wieku był jednym z animatorów Duszpasterstwa Hutników przy kościele na os. Szklane Domy w Nowej Hucie,

-w sierpniu 1988 r. brał udział w Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka w parafii św. Maksymiliana Kolbego w Mistrzejowicach. Organizował i uczestniczył w wielu demonstracjach. W latach 1985-1989 był inwigilowany przez SB,

-w 1989 r. został członkiem prezydium Krakowskiego Komitetu Obywatelskiego, a w latach 1990-1994 był radnym Krakowa,

Zmarł 6 marca 2021r.

Odznaczony m.in. odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Wolności i Solidarności, a także Medalem „Dziękujemy za wolność”.

Opracowano m.in. na podstawie relacji odebranej przez Edwarda Nowaka, Kraków, dn. 1.X.2015 r.