Owczarek Eugeniusz

Pseudonim: „Wiarus”, „Melik”

Stopień wojskowy: plutonowy/sierżant

Placówka Oleszno w Obwodzie Włoszczowa AK

6 kompania II batalionu 74 pp

Urodzony 28 marca 1912 r. w Oprzężowie w powiecie Piotrków Trybunalski. Rodzice: Antoni, Maria posiadali 10-cio hektarowe gospodarstwo.

-1918 r. - umiera jego ojciec,

-po ukończeniu szkoły powszechnej rozpoczyna praktykę jako czeladnik w młynie w Kamieńsku pod Radomskiem,

-należy do „Strzelca”

-12 kwietnia 1934 r. powołany do służby wojskowej, którą odbywał w 36 Pułku Legii Akademickiej w Warszawie. Skierowany do Szkoły Podoficerskiej, którą ukończył z pierwszą lokatą i uzyskał stopień kaprala,

-skierowany do Kompanii Zamkowej, która pełni rolę kompanii reprezentacyjnej,

-po odbyciu służby wojskowej razem z dwoma wspólnikami buduje młyn,

-1936 r. bieżę ślub i wspólnie z żoną planuje budowę własnego młyna,

-luty 1938 r. powołany na 6-tygodniowe szkolenie w 18 pp w Skierniewicach i awansowany do plutonowego,

-w sierpniu 1939 r. zmobilizowany z przydziałem do 18 Pułku Piechoty w Skierniewicach gdzie obejmuje funkcję dowódcy 1 drużyny w 1. kompanii w IV batalionie z którym przechodzi cały szlak bojowy,

-pod Mszczonowem dostaje się do niemieckiej niewoli z której ucieka,

-koniec września powraca do rodziny,

-początek 1940 roku odkupuje młyn wodny w Chotowie należący do Niemojewskiego z Oleszna,

-luty 1940 r. zamieszkał w młynie doprowadzając go do stanu używalności. Latem młyn zaczął działać.

-od jesieni 1941 r. w ZWZ. Wciągnięty do konspiracji przez ppor. Władysława Szołkowicza, który pod pseudonimem „Wiktor” był komendantem Placówki Oleszno,

-w 1943 r. (prawdopodobnie późnym latem) decyzją dowództwa w okolicy młyna na Papirnickiej Górze został wybudowany podziemny schron na broń, którym miał się opiekować. Pełni prawdopodobnie funkcję oficera broni na placówce,

-od 20 sierpnia 1944 r. zmobilizowany do I plutonu 6 kompanii II batalionu 74 pp. Pełnił funkcję dowódcy drużyny,

-20 października 1944 r. zdemobilizowany powraca do młyna a w schronie umieszczona została broń zdemobilizowanego plutonu,

-30 października 1944 r. podczas obławy na oddział Eugeniusza Kaszyńskiego „Nurt” służy za przewodnika,

-na koniec 1944 r. przebywa w bunkrach na Pękowcu gdzie gości Komendant Główny AK,

-po wejściu Armii Czerwonej znalazł się w orbicie zainteresowań polskiego UB i ostatecznie wyjechał w zielonogórskie gdzie objął poniemiecki młyn,

-aresztowany przez UB i osadzony w więzieniu we Wronkach. Wychodzi na wolność w 1947 r. po tzw. amnestii.

-remontuje zniszczony przez huragan młyn

-inwigilowany i wielokrotnie zatrzymywany przez UB,

-podejmuje pracę w młynie w Kielcach i w Szczekocinach,

-już po wojnie on i Józef Tkaczyk „Kaczor” (drugi z przewodników „Nurta”) postanowili upamiętnić bitwę Kaszyńskiego z Niemcami. Z ich inicjatywy mieszkańcy Chotowa ufundowali pomnik przypominający o bitwie pod Chotowem.