Lis Henryk

Zdjęcie przedwojenne.

Pseudonim: „Kula”
Stopień wojskowy: kapral/sierżant.
Placówka Oleszno, Obwód Włoszczowa.
Oddział partyzancki Obwodu Włoszczowa M. Tarchalskiego „Marcin”.
Zwiad konny I batalionu 74 pp.

Urodził się 14 sierpnia 1918r. w Świdnie, Gmina Oleszno Powiat Włoszczowa. Ojciec Jan w 1918r. wstąpił do Policji Państwowej i był z rodziną kierowany do różnych posterunków, aż ostatecznie znalazł się w Częstochowie.
Ukończył szkołę powszechną w Częstochowie i rozpoczął naukę w szkle średniej.
W 1937 roku zrezygnował z nauki i jako ochotnik przedpoborowy wstąpił do wojska. Służył w 21 Pułku Ułanów Nadwiślańskich w Równem, gdzie otrzymał stopień kaprala.
Podczas kampanii jesiennej 1939r. jego pułk walczy w ramach Wołyńskiej Brygady Kawalerii w obronie zachodnich granic RP (m.in. pod Mokrą).
Nie wiemy kiedy dostaje się do niewoli, ale zostaje skierowany do stalagu w Nadrenii. Ucieka stamtąd w 1943r. i dociera do Częstochowy gdzie nie może jednak zostać jest bowiem przez Niemców poszukiwany.
Ukrywa się najpierw u swojego stryja w Świdnie, a następnie u kuzyna Barańskiego w Komornikach. Z racji, że jego rodzina związana już była z konspiracją ona sam także nawiązał kontakt i wstąpił do AK.
Od początku pragnął walczyć z bronią w ręku i z chwilą powstania oddziału partyzanckiego Mieczysława Tarchalskiego „Marcin” prosił o skierowanie do niego. Nastąpiło to 13 sierpnia 1943r.
-15 sierpnia 1943r. został żołnierzem oddziału „Marcina” gdzie praktycznie od początku został zastępcą dowódcy 1 drużyny,
-Od początku września dowódcą drużyny.
Brał udział w wielu akcjach m.in. dowodził akcją wykonania wyroku na Seremaku w Szczekocinach.
W oddziale przebywał do 15 grudnia 1943r. kiedy nastąpiła demobilizacja na okres zimy.
Awansowany do stopnia sierżanta.
Od 30 kwietnia 1944r. (wiosenna mobilizacja) nadal dowodzi drużyną w oddziale, który jest później I kompanią I batalionu 74 pp.
Nie wiemy dokładnie kiedy przeniesiony do zwiadu konnego I batalionu 74 pp.
Poległ w dniu 28 sierpnia 1944r. pod Rudą Pilczycką.