Pankowski Czesław

Zdjęcie powojenne.

Pseudonimy: „As”, „Zygmunt”, „Kazimierz”.
Stopień wojskowy: kpr./sierż.
Placówka Szczekociny Obwód Włoszczowa.
Oddział partyzancki Obwodu Włoszczowa M. Tarchalskiego „Marcin”.
I batalion 74 pp.

Młodość i służba wojskowa

Urodził się 19 sierpnia 1908r. w Wiktorii, Gmina Wierzbno Powiat Miechów. Syn Zygmunta prowadzącego w Biórkowie Małym gospodarstwo rolne.
Ukończył szkołę powszechną i 6 klasę gimnazjum.
W 1930r. powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej, którą ukończył w stopniu kaprala.
Po odbyciu służby wojskowej przenosi się do Katowic gdzie pracuje jako agent handlowy bielskiej firmy włókienniczej.
Żeni się z Różą z Krygierów Żarnowską (rozwiedziona, ma syna z pierwszego małżeństwa Józefa) z którą ma córki: Irena i Barbara.

II wojna światowa

W 1939r. zmobilizowany do wojska. Szlak bojowy kończy w Lwowie, gdzie dostaje się do sowieckiej niewoli. Zwolniony na prośbę nieznajomej kobiety, która oświadczyła, że jest jej narzeczonym.
Powraca do rodzinnego Biórkowa gdzie ściąga rodzinę ze Śląska. Zamieszkali w Dąbrowicy, w barakach dworskich, majątku Trawińskich. Pankowski zajmuje się handlem mąką.
Wstąpił do konspiracji i został zarejestrowany w ewidencji Placówki Szczekociny jako „As”.
Od 15 sierpnia 1943r. żołnierz oddziału partyzanckiego Mieczysława Tarchalskiego „Marcin”. Od października w 1 kompanii.
15 grudnia 1943r. oddział zostaje zdemobilizowany na okres zimy, ale Pankowski pod pseudonimem „Zygmunt” zostaje dowódcą grupy, która pozostaje pod bronią i jest do dyspozycji „Marcina”.
28 luty 1944r. dowodzi zasadzką na transport spirytusu pod Słupią.
18/19 marzec 1944r. bierze udział w opanowaniu Włoszczowy.
Od kwiecień 1944r. ponownie w oddziale partyzanckim.
6 czerwca 1944r. oddział pod jego dowództwem rozbraja ochronę stacji Tunel. 16własowców przechodzi na stronę partyzantów, a „Zygmunt” zostaje w oddziale dowódcą IV plutonu z nich złożonego.
Od 21 lipca 1944r. zastępca dowódcy IV plutonu
Awansowany do stopnia sierżanta.
10 sierpnia 1944r. IV pluton (72 żołnierzy) został przekazany sowieckiemu oddziałowi partyzanckiemu.
Bierze udział w akcji Burza w I kompanii I batalionu 74 pp.
W końcu września 1944r. zmienia pseudonim na „Kazimierz” i zostaje kwatermistrzem I batalionu 74 pp.
Zdemobilizowany w listopadzie 1944r. powraca do rodziny mieszkającej wtedy koło Secemina.

Za Sowieta

W 1945r. powraca do rodzinnego Biórkowa i mieszka w wynajętym domu. Nawiązuje kontakt ze strukturami poakowskimi w Krakowie, które mają umożliwić mu przerzut „na zachód”. Chcąc przetrwać do wyjazdu zajmuje się interesami.
26 września 1945r. Józef Łojek z którym prowadził interesy wprowadził do domu Pankowskiego funkcjonariuszy UB, którzy oddali do niego kilka strzałów ciężko go raniąc. Miał m.in. przestrzeloną nerkę, ale mimo to nie założono mu opatrunku. Przewieziono go do Kocmyrzowa, gdzie dopiero założono opatrunek, a następnie do Miechowa.
Zmarł 28 września 1945r. o godzinie 22 podczas operacji w szpitalu.
Pochowany na cmentarzu w Biórkowie Wielkim.