Mirecki Stanisław
Pseudonim: „Butrym”, „Pociej”, „Wit” vel Stanisław Horyński.
Stopień wojskowy: mjr/ppłk.
Inspektor Inspektoratu Rejonowego ZWZ-AK Częstochowa w Okręgu Kielce.
Inspektor Inspektoratu Rejonowego Nowy Sącz w Okręgu Kraków.
Młodość i wojsko
Urodził się 09 I 1897r. w Piotrkowie Trybunalskim. Syn Bronisława i Bronisławy z d. Bystrońska.
-W VI 1914r. ukończył gimnazjum w Piotrkowie, gdzie zdał maturę. Zapisał się na studia w Wyższej Szkole Rolniczej we Lwowie.
-Po wybuchu I wojny światowej 1 VIII 1914r. wstępuje ochotniczo do Legionów Polskich, przydzielony do kawalerii. Odbył kampanię Legionów w 1 p. ułanów Leg. Awansowany do stopnia wachmistrza. Był dowódcą plutonu.
-W okresie IV 1917 – VI 1917r. przebywał na kursie oficerów taborów w Warszawie.
-Po ukończeniu kursu w VI 1917r. awansowany do stopnia ppor.
-Po kryzysie przysięgowym w VII 1917r. internowany w Szczypiornie k/Kalisza, skąd go potem przeniesiono do Łomży. Zwolniony w VII 1918r.
-Od XI 1918r. w stopniu ppor. sł. st. kaw. służy w WP.
-Jako d-ca plutonu w szwadronie kaw. 1 p. ułanów bierze udział w obronie Lwowa w XII 1918r.
-W I 1919r. chory na zapalenie płuc przebywał na leczeniu szpitalnym.
-Od I do IV 1919r. służy w jednostce zapasowej.
-Od IV 1919r. d-ca kolumny taborowej 1 DP Leg. Bierze udział w szeregach 1 DP Leg. w wojnie polsko - bolszewickiej 1919-1920.
-Awansowany 1 VII 1920r. do stopnia por. sł. st. kaw.
-W V 1922r. przeniesiony do 7 dywizjonu taborów na stanowisko d-cy szwadronu.
-Od X 1922r. do V 1923r. przebywa na kursie w Szkole Oficerskiej Taborów we Lwowie.
-Zweryfikowany przez MSWoj. w 1922r. w stopniu rtm sł. st. z starszeństwem 1 VI 1919r.
-W V 1926r. przeniesiony do 7 psk w Biedrusku,
-W III 1927r. przeniesiony do 8 psk w Chełmnie, gdzie od X 1927r. był oficerem ewidencyjno-personalnym, a od VII 1928r. d-cą plutonu.
-W okresie IX – XII 1926r. ukończył kurs strzelecki w Centralnej Szkole Strzeleckiej w Toruniu.
-Od X 1928r. do VI 1929r. przebywa na kursie dla d-ców szwadronów w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu.
-Następnie od VI 1929r. do 1934r. d-ca szwadronu w 6 psk w Żółkwi.
-Od 1934 instruktor w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu.
-Awansowany 1 I 1936r. do stopnia mjr-a sł. st. kaw.
-W 1936r. powraca do 6 psk na stanowisko z-cy d-cy 6 psk.
II wojna światowa
-W kampanii obronnej 1939r z-ca d-cy Ośrodka Zapasowego Kresowej Brygady Kawalerii.
-Po zakończeniu działań wojennych przebywał w Warszawie.
-Od X 1939 czynny w konspiracji. Do III 1940 współorganizator i d-ca III baonu w Tajnej Armii Polski /TAP/ Warszawa – Praga.
-Od III 1940r. do I 1941r. d-ca utworzonego Okręgu Warszawa Województwo TAP.
-Od I 1941r. po połączeniu TAP z KZ k-dt Okręgu TAP-KZ Warszawa.
-Od VII 1941r. Komendant Okręgu TAP-KZ Kielce.
-Po scaleniu TAP-KZ z AK od II 1942r. Inspektorem Inspektoratu Rejonowego AK Częstochowa w Okręgu AK Kielce.
-Rozkazem KG AK Nr L. 41/BP z 30 IV 1942r. awansowany do stopnia ppłk-a sł. st. kaw. z starszeństwem 19 III 1942r.
-W dniu 08 IX 1942r. aresztowany przez gestapo w lokalu konspiracyjnym w Częstochowie przy ul. Jasnogórskiej 30. Więziony w więzieniu na Zawodziu. W nocy z 4/5 X 1942 uwolniony z więzienia w wyniku przeprowadzonej akcji przez oddz. AK pod dowództwem ppor. H. Furmańczyka „Henryk”.
-Po odzyskaniu wolności ukrywa się.
-Spalony na terenie Częstochowy zostaje mianowany przez KG AK na początku 1943 Inspektorem Inspektoratu Rejonowego AK Nowy Sącz. Ostatecznie funkcję objął w III 1943r. Należał do grona wybitnych organizatorów konspiracji niepodległościowej. Odbudował rozbity aresztowaniami sztab inspektoratu oraz struktury obwodów wchodzących w skład inspektoratu AK Nowy Sącz. Kierował przygotowaniami inst.. do przyszłych działań zbrojnych przewidywanych w ramach akcji „Burza”. Z jego inicjatywy organizowano na podległym terenie oddziały partyzanckie AK. Kładł duży nacisk na wyszkolenie żołnierzy AK. Organizował kursy dla młodszych dowódców i kursy zastępcze dla podch. rez. piech. AK. Dzięki jego pracy inspektorat pracował w miarę stabilnie.
-26 VII 1944r. w czasie obławy niemieckiej na Kisielówkę k/Tymbarku, gdzie przebywał na kwaterze w czasie usiłowania dokonania ucieczki został ciężko ranny i umieszczony potem w szpitalu w Nowym Sączu.
-Planowano przeprowadzenie akcji jego odbicia, do czego ostatecznie nie doszło z powodu jego śmierci w dniu 04 IX 1944r. Pochowany na cmentarzu w Nowym Sączu.