Pieniak Franciszek

Zdjęcie przedwojenne.

Pseudonim: Przebój”.
Stopień wojskowy: kapitan.
Komendant Obwodu Włoszczowa.
Dowódca II bat. 74pp.

Dzieciństwo i służba wojskowa

Urodził się 14.10.1903r. w Osinach, Powiat Łuków. Ojciec Jakub zajmował się rolnictwem.
Ukończył 5 klas gimnazjum.
W lipcu 1920r. wstąpił do 4 pp Leg. Przydzielony najpierw do kompanii ppor. Kleina, a później por. Zapióra. Brał udział w walkach pod Swisłoczą i Żółtkiem. W październiku 1920r. zdemobilizowany jako nieletni.
Od półrocza wstąpił do gimnazjum w Jarocinie, gdzie ukończył VI klasę.
Od września 1921r. w Zawodowej Szkole Podchorążych w Warszawie, którą ukończył 1 lipca 1923r. jako ppor.
Pełnił służbę w następujących jednostkach:
-78 pp w Baranowiczach,
-Szkoła Podchorążych Rezerwy w Berezie Kartuskiej,
- 2 psp w Sanoku jako dowódca plutonu, a później kompanii.
W latach 1928-29 ukończył kurs w Centralnej Szkole Wychowania Fizycznego w Poznaniu. Od tego czasu zajmował się kierowaniem wychowania fizycznego.
W końcu 1935r. przeniesiony jako por. w stan spoczynku.
Po odbyciu praktyki rolnej w Łyżkowicach pod Łowiczem prowadził gospodarstwo rolne Chociszew w Powiecie Łęczyckim.

II wojna światowa

Zdjęcie powojenne.

20 sierpnia 1939r. powołany do wojska z przydziałem do oddziałów ochronnych w Kutnie, na stanowisku adiutanta dowódcy.
Po wycofaniu się z Kutna przez Warszawę, otrzymał przydział do Grupy płk. Wani w Zgrupowaniu gen. Olbrychta na stanowisko adiutanta mjr Gabriela.
Po rozbiciu przez nieprzyjaciela pod wsią Sienna koło Łaszczowa, udało mu się uniknąć niewoli.
Powrócił do rodzinnego Brzozowa Powiat Sokołów Podlaski.
Pod koniec października 1939r. wstąpił do SZP i został zastępcą Komendanta Obwodu Sokołów Podlaski. W późniejszych latach dowodził Kedyw Obwodu i kierował Tajną Szkołą Podchorążych.
1 września 1943r. ze względu na bezpieczeństwo został przeniesiony z rodziną do Radzynia Podlaskiego na stanowisko Zastępcy Komendanta Obwodu.
Od 1 czerwca 1944r. obejmuje funkcję Komendanta Obwodu Włoszczowa, którą zajmuje prawdopodobnie do października 1944r.
Od 19 sierpnia 1944r. dowódca II batalionu 74 pp. Funkcję sprawuje do stycznia 1945r.

Za Sowieta

Od styczeń 1945. Ukrywa się pod przybranymi nazwiskami. Zamieszkuje w majątku doświadczalnym SGGD Dębowice pod Łowiczem, w majątkach ziemskich Sobótka i Czorzyn w powiecie kolskim.
W latach 1947-49 jest administratorem folwarku Czerniewiczów w Kłodawie.
Od grudnia 1949r. ukrywa się w gospodarstwie pani Marii Rzymskiej w Kidawie.
Ujawnił się 21 stycznia 1957r. we Wrocławiu.
Zmarł 1 kwietnia 1968r. w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie, w kwaterze B 18, rząd pierwszy.