Świderski Hipolit

Świderski Hipolit "Jur", po lewej, podczas Burzy.

Pseudonimy: „Jur”, „Szary”.
Stopień wojskowy: kpt./mjr/ppłk.
Inspektorat Radom.
Komendant Obwodu Włoszczowa.
Dowódca I batalionu 74 pp.
Dowódca 74 pp.
Zastępca Inspektora Częstochowskiego.

Dzieciństwo i służba wojskowa

Urodzony 27.10.1903r. we wsi Bogusza, Powiat Grajewo. Syn Adolfa i Anny. Wykształcenie średnie.
W 1928r. ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty w Ostrowie Mazowieckiej.
Służbę wojskową odbywa w 41 pp. W Suwałkach.
W 1933r. powraca do szkoły jako wykładowca.

II wojna światowa

Kampanię jesienną 1939r. odbywa w stopniu kapitana i dowódcy batalionu w 114 pp. 41 DP. Walczy pod Różanem nad Narwią, Wyszkowem, Korytnicą, Łukowem, Sawinem, Rachaniadem i Góreckiem Kościelnym. 26 września dostaje się do niewoli pod Biłgorajem. Dwa dni później ucieka i wraca w rodzinne strony.
18 listopada 1939r. wstępuje do SZP pod pseudonimem „Jur”. Zostaje Komendantem Obwodu Grajewo (niektóre źródła tego nie potwierdzają).
Na przełomie 1941/42r., zagrożony aresztowaniem, zostaje przeniesiony do Inspektoratu Radom gdzie obejmuje funkcje Kierownika Referatu III.
5 marca 1942r. zostaje Komendantem Obwodu Włoszczowa, w którym przeprowadza reorganizację.
27 kwietnia 1944r. został przypadkowo aresztowany w okolicy Psar (Placówka Secemin) i wywieziony do więzienia w Kielcach. Nie znaleziono przy nim żadnych kompromitujących materiałów, ale mimo to przechodzi ciężkie śledztwo. Dzięki staraniom organizacji zostaje 27 maja 1944r. wykupiony z aresztu za łapówkę (100 tysięcy złotych). Przez miesiąc leczy się po śledztwie.
W czerwcu 1944r. zmienia pseudonim na „Szary”, otrzymuje awans na majora i zostaje mianowany dowódcą I batalionu „Tygrys” 74pp, który zaczyna organizować od połowy miesiąca.

Na czele batalionu bierze udział w akcji Burza i Zemsta.
29 września 1944r. zostaje mianowany dowódcą 74pp, ale już następnego dnia odchodzi ze stanowiska (ze względu na stan zdrowia).
Z początkiem października 1944r. powraca do konspiracji i obejmuje funkcję Zastępcy Inspektora Częstochowskiego, którą piastuje do stycznia 1945r.

Za Sowieta

Na początku 1945r. powraca w swoje rodzinne strony.
W lipcu 1945r. wstępuje do LWP.
1.01.1947r. awansowany do stopnia ppłk. I zostaje dowódcą 65 pp w Białymstoku.
W marcu 1950r. przeniesiony w stan spoczynku.
Podejmuje pracę w tartaku w Prostkach, Powiat Grajewo.
Zmarł 26 stycznia 1968r. po nieudanej operacji spowodowanej przez złamanie kości udowej.